گزارش بلاگ سان؛
مهم ترین چالش پیش روی جوانان برای ازدواج
به گزارش بلاگ سان، ازدواج و تشکیل خانواده یکی از مهم ترین مراحل زندگی است که با همدلی زوج های جوان علاوه بر آرامش روانی آنها پیشرفت و توسعه فرهنگی، اجتماعی، اقتصادی برای جامعه به ارمغان آورده می شود.
خبرگزاری مهر، گروه جامعه؛ اول ذی الحجه سالروز ازدواج آسمانی حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها و امیرمومنان علی ضد السلام است. ازدواجی که با همه سادگیش سرآغاز یک زندگی پر خیر و برکت و ماحصل آن الگویی برای تمام اعصار بود. عروس و دامادی در این روز پیوند ازدواج بستند که نور نجابت و پاکی و بندگی آنان بواسطه ثمرات این ازدواج عالم گیر شد. چنین پیوند ساده و پر مهر و عطوفتی میان دو بزرگ زاده و دو عالی مقام در زمانه امروز که زندگی، پیچیدگی و مشکلات بسیاری به جهت تبلیغات، تجمل گرایی و ایده آل گرایی یافته است، می تواند نقشه راه و الگویی گره گشا برای جوانان باشد. ازدواج و تشکیل خانواده یکی از مهم ترین مراحل زندگی است. فصلی که می تواند خوشایندترین یا ناامیدکننده ترین تجربه زندگی هر فرد باشد. ازدواج امری است که اسلام تاکید ویژه ای بر آن کرده است. طبق روایات اسلامی با ازدواج نیمی از ایمان فرد کامل می گردد و این نمایان گر زمینه سازی زندگی مشترک، برای رشد فردی، دینی و اجتماعی زوجین است. از طرفی مهم ترین سرمایه هر جامعه ای خانواده است که باید برای قوام و استواری بنیان آن سرمایه گذاری کرد. یکی از تأکیدات اساسی در این زمینه بر «ازدواج در سنین جوانی» است. در گذشته پسران و دختران با رسیدن به سن بلوغ، یا کمی پس از آن مبادرت به ازدواج می کردند و مجرد ماندن یک نقص اجتماعی محسوب می شد. اما امروزه ذائقه اجتماعی تغییر یافته تا جایی که تعدادی از جوانان زمانی به ازدواج روی می آورند که نشاط جوانی را از دست داده اند. هرچند در اسلام سن مشخصی برای ازدواج تعیین نشده است، اما احادیث و سیره عملی معصومین، شواهدی بر اهتمام ایشان در تعجیل امر ازدواج است. به باور برخی روان شناسان ازدواج دیرهنگام جوانان باعث اختلالات روحی و روانی در آنان می شود. نیازهای جنسی تنها قسمتی از این نیازها شمرده می شود، در صورتیکه همدلی و همدمی زوج های جوان زندگی سالم و آرامش روانی در جامعه را بدنبال خواهد داشت که به تبع پیشرفت و توسعه فرهنگی، اجتماعی، اقتصادی را هم به همراه دارد. اما متأسفانه این امر مهم در جامعه امروز به یک چالش اساسی تبدیل گشته است که علاوه بر افزایش سن ازدواج، بر چالش هایی مانند نرخ تجرد قطعی و کاهش جمعیت هم اثرگذار می باشد. برمبنای اطلاعات به دست آمده از سازمان ثبت احوال کشور نرخ ازدواج از ۷۹۵ هزار در سال ۱۳۹۲ به میزان ۵۲۵ هزار ازدواج در سال ۱۴۰۱ کم شده است. همینطور میانگین سن مناسب برای ازدواج در سال ۱۳۹۲ برای پسران ۲۷.۳ و برای دختران ۲۳.۱ بوده است که این ارقام برای سال ۱۴۰۱ به ترتیب به مقادیر ۲۸ و ۲۳.۹ بالا رفته است. برخی منابع گویای این مطلب است که این آمار در بهار ۱۴۰۲ برای مردان ۳۰.۷ سال و برای زنان ۲۶.۵ سال ثبت شده است. این آمار نگرانی های خیلی از جامعه شناسان و پژوهشگران را بر انگیخته است. بدین جهت به یافتن عوامل مؤثر بر آن پرداخته اند. موانع ازدواج به هنگام را میتوان به سه دسته اقتصادی اجتماعی و فرهنگی تقسیم کرد: فشارهای اجتماعی و عدم اعتماد جوانان نسبت به ازدواج مشروعیت بخشی اجتماعی به تجرد، فرعی شدن مسئله ازدواج در اذهان عمومی جامعه، هراس ناشی از تجربه ناموفق دیگران، صدمه های اجتماعی و خانوادگی مانند اعتیاد، بی بند و باری، همسرآزاری، طلاق، روابط سرد همسران، دخالت اطرافیان و مانند آن، باعث سلب اعتماد جوانان از ازدواج گردیده و باعث شده است که جوانان به جای این که زندگی زناشویی را عاملی برای رشد اجتماعی خود بدانند آنرا سبب گرفتاری بیشتر خود تلقی کنند. از موانع اجتماعی دیگر میتوان طولانی بودن تحصیلات دانشگاهی را نام برد. اغلب دختران و پسران تمایل دارند که تا پایان مدت تحصیل و پس از آن تا زمان اشتغال از ازدواج اجتناب کنند. علاوه بر این مسئله خدمت سربازی برای پسران و عدم پذیرش ازدواج با سرباز یا دانشجو از جانب دختران باعث می شود، تا ایجاد شرایط بهتر، ازدواج را به تعویق بیندازند. یافتن شغل در گذشته بیشتر وابسته به فنون و مهارت هایی بود که فرد در دوران نوجوانی می آموخت اما امروزه داشتن یک شغل قابل قبول مستلزم گذراندن یک دوره بلندمدت تحصیلی است. علاوه بر آن کسب مدارک تحصیلی اعتبار اجتماعی و اقتصادی برای جوانان چه دختر و چه پسر به همراه دارد. اقتصاد عامل مهمی در حقیقت و اذهان عمومی علت نداشتن تمایل به ازدواج در بیشتر جوانان برخوردار نبودن از شغل، مسکن و تهیه لوازم و ضروریات زندگی و جشن ازدواج است. در این میان، خانواده های دختران هم مشکل تهیه جهیزیه را سد بزرگی برای ازدواج دخترانشان می دانند، بویژه خانواده هایی که چند دختر با فاصله های سنی کم و پشت سرهم دارند. برخی گزارش ها در ارتباط با نرخ سن ازدواج در آمریکا نشان میدهد در سال ۱۹۵۶ میانگین سن ازدواج در این کشور به سبب رشد اقتصادی به پایین ترین حد خود (برای مردان ۵/۲۲ و برای زنان ۱/۲۰ سالگی) رسید. اما از دهه ۱۹۶۰ سن ازدواج رو به افزایش گذاشت و علت عمده آن کاهش دستمزدها بود. نتیجه گیری شبیه به این در کشورهای دیگر، مانند ژاپن و هندوستان هم تأیید شده است. بدین سبب عامل اقتصادی اهمیت زیادی دارد به شکلی که حمایت ها و توجه دولت ها به این امر می تواند راه گشای مسئله ازدواج باشد.
آنچه باید بیش از همه تغییر کند تصور عمومی جامعه است اما شاید بتوان گفت مهم ترین چالش مسئله ازدواج به هنگام، از جنس فرهنگی است. بیشتر افرادی که ازدواج آنها به تعویق افتاده است، مسئولیت های اجتماعی خانوادگی و شرعی آنرا زیر سوال می برند و حتی گاهی به تقابل با آن برمی خیزند. از طرفی اهمیت به ارزش های مادی و متروک شدن ارزش های معنوی به جای کسب فضائل انسانی، باعث شده است که افراد در به دست آوردن ثروت و ظواهر فریبنده زندگی مادی، مسابقه بگذارند. علاوه بر آن نفوذ فرهنگ غربی و آزادی جنسی ناشی از آن باعث شده است که حتی نیاز جنسی هم به عنوان انگیزه اولیه برای تعدادی از افراد مطرح نباشد و بدنبال پاسخ گویی به نیاز خود خارج از خانواده باشند. اما از همه این موانع مهم تر آرمان گرایی و ایده آل گرایی موجود در جامعه است. این مساله گاه در بین دختران و پسران در یافتن همسر ایده آل یا شرایط زندگی بهتر مطرح می شود و گاهی حتی خانواده ها را با زیاده خواهی به بهانه خیرخواهی به سد راه جوانان می کند. به بیان دیگر شاید بتوان گفت توقع بالای خانواده ها خود عامل مهمی در ایده آل گرایی جوانان است. بعلاوه نباید از نقش رسانه های اجتماعی دراین زمینه غافل شد. رسانه های اجتماعی با بزرگ نمایی و برجسته سازی سبک زندگی خاصی را به تصویر می کشند که این آیده آل گرایی را برای جوانان تقویت می کند. از طرفی با نمایش بعضاً غیر واقع از زندگی های افراد یا برشی از بخش خوشایند زندگی عده معدودی، برای جامعه فانتزی سازی می کند. بر این اساس جوانان ما در تصور خود یک زندگی بی مشکل و بی دغدغه با تمام امکانات با فردی ایده آل در خصوصیت های ظاهری و مالی را برای خود می سازند که از حقیقت خودشان و جامعه دور است. تغییر این تصور و واقع گرایی برای امر ازدواج جوانان ضروری تر از هر عاملی است.
حال چاره کار در چیست؟ مسائل اقتصادی تا حد زیادی در دست دولت ها است که با همت و توجه باید در امتداد پشتیبانی از جوانان در امر ازدواج تلاش کنند و صرفا به پرداختن وام ها ازدواج بسنده نکنند. ایجاد فرصت اشتغال، امکان تهیه مسکن مناسب، کاهش هزینه های خانوار و سیاست های تشویقی همچون کارهایی است که دولت باید در انجام آنها بکوشد. اما آن چه می تواند در حل این معضل راه گشا باشد مساله فرهنگ سازی ازدواج آسان است. از آنجائیکه ازدواج یکی از نیازهای طبیعی زنان و مردان است باید مانند سایر نیازهای طبیعی بدون تکلف انجام گیرد و آداب و رسوم غیرضروری از آن حذف شود. اقداماتی مانند فرهنگ سازی در تعیین مهریه سبک، جهیزیه ساده و کاربردی، برگزاری مراسم عروسی ساده می تواند در امر اقتصادی به جوانان کمک نماید. علاوه بر آن عدم سخت گیری والدین، پرهیز از تجمل و چشم و هم چشمی هم باید مورد توجه باشد. آداب و رسوم غلط باید کار گذاشته شود و علاوه بر آن خیرین و افراد صاحب تجربه در بحث ازدواج جوانان از کمک مالی تا معرفی و ایجاد زمینه ازدواج خیرخواهانه وارد شوند تا جامعه راه خویش را پیدا کند و از این چالش هم به سلامت عبور کند. در نهایت نهادهای فرهنگی متولی امر و رسانه ها با عرضه تصویر درست و واقع بینانه از زندگی زناشویی و روابط زوجین با تأکید بر مزایای ازدواج بموقع، جوانان و خانواده ها را در امر ازدواج به هنگام تشویق و ترغیب کنند.
این پست بلاگ سان را می پسندید؟
(0)
(0)
تازه ترین پستهای مرتبط
نظرات کاربران بلاگ سان در مورد این مطلب