رازی که شریف را از سایر دانشگاه ها متمایز می کند
بلاگ سان: در اوایل دهه 40 شمسی، در تهران و اصفهان دانشگاهی ساخته شد که اساس آن «مسئله محور بودن» و کمک به تربیت نیروهای متخصص برای صنایع بود. دانشگاه های ˮصنعتی شریفˮ و ˮصنعتی اصفهانˮ یا همان دانشگاه های ˮصنعتی آریامهر تهران و اصفهانˮ برمبنای ساختار دانشگاه ˮام آی تیˮ در آمریکا الگوبرداری و ساخته شدند تا به محلی برای تربیت نخبگان کشور تبدیل شوند.
به گزارش بلاگ سان به نقل از ایسنا، ما در کشورمان دانشگاه های صنعتی و مهندسی زیادی داریم که باتوجه به آمارهای جهانی و خروجی هایی که داشته اند، از نظر علمی و کیفی با خیلی از دانشگاه های برتر دنیا رقابت می کنند. دانشگاه بزرگ "صنعتی شریف" (صنعتی آریامهر سابق) از آن گنجینه های گرانقدری است که تحصیل در آن رویای خیلی از دانش آموزان کشور است. دانشگاهی که اساس ساخت آن برمبنای "موسسه فناوری ماساچوست" یا همان دانشگاه "ام آی تی" است.
چند سال بعد، دانشگاه "صنعتی آریامهر اصفهان" (دانشگاه "صنعتی اصفهان" فعلی)، بعنوان واحد دانشگاهی شماره دو دانشگاه "صنعتی آریامهر تهران" (دانشگاه "صنعتی شریف") تأسیس گردید؛ ولی بعد از مدت کوتاهی، از دانشگاه "صنعتی شریف"، جدا و بصورت مستقل به کارهای خود ادامه داد.
در آن زمان، یکی از اهداف تاسیس این دانشگاه های صنعتی این بود که این دانشگاه، یکی از موسسات پیشرو جهان بوسیله تحقیق در حوزه های علمی و فنی شود و به مرکزی برای تربیت متخصصانی با آگاهی وسیع علمی و کاردانی و خُبرگی فنی مورد نیاز صنایع سنگین ایران تبدیل گردد.
مسئولین وقت در نظر داشتند یک "ام آی تی" ایرانی بسازند، چونکه در آن زمان تاسیس دانشگاه "شریف" برمبنای نیاز ایران به "آموزش از نوع حل مسئله" انجام شد.
مرحوم دکتر "محمدعلی مجتهدی گیلانی" که ماموریت تاسیس این دانشگاه را به عهده گرفته بود، با دعوت از بهترین اساتید ایرانی شاغل در دانشگاه های معتبر دنیا و داخل کشور، در مهر ماه سال ۱۳۴۵ رسما "صنعتی آریامهر" (صنعتی شریف فعلی) را تاسیس کرد.
دکتر "رضا نیازمند" عضو نخستین هیات امنای دانشگاه "صنعتی شریف" در همین رابطه اظهار داشت: دکتر "مجتهدی" در ابتدای تاسیس "شریف" به دنبال ساختمان آن بود. بعد از آن دکتر "مجتهدی" به فکر اساتید دانشگاه بود.
مرحوم مهندس "اکبر ترکان" مشاور ارشد اسبق ریاست جمهوری و دانش آموخته دانشگاه "صنعتی شریف" نیز در ارتباط با دکتر مجتهدی اینطور اظهار داشته بود: مرحوم دکتر "مجتهدی" در پایه گذاری "شریف"، خودشان تعدادی از اساتید را از آمریکا و دیگر کشورهای دنیا انتخاب و دعوت کرد و به ایران آورد.
در وصف خاصیت های رفتاری مرحوم دکتر "مجتهدی" از زبان همکاران نزدیک وی نیز نقل شده: دکتر "مجتهدی" به سبب پافشاری روی اصول؛ همه به وی اعتماد می کردند و وقتی دکتر "مجتهدی" از کسی کمک می خواست، با دست پُر بازمی گشت. چونکه همه به او اعتماد داشتند.
دکتر "سیدجمال الدین گلستانی" عضو هیات علمی دانشگاه "صنعتی شریف" و عضو ممتاز انجمن بین المللی مهندسین برق و الکترونیک نیز در ارتباط با تاسیس دانشگاه "صنعتی شریف" گفته است: دانشگاه "صنعتی شریف" یک نقطه تحول مهم و اساسی در فضای آموزش عالی کشور بود.
همچنین، در جای دیگر و بازهم در وصف خاصیت های مرحوم دکتر "مجتهدی" موئسس دانشگاه "صنعتی شریف" نقل شده: آموزش بسیار دقیق و منظم دکتر "مجتهدی" نشان دهنده این بود که او فرد استثنایی در ساخت و ساز نیروی مهندسی در ممکلت است.
تاریخچه دانشگاه "صنعتی شریف"
دانشگاه "صنعتی شریف" با هدف تربیت افراد متخصص متناسب با نیازهای آینده جامعه صنعتی ایران و با کیفیتی هم سطح دانشگاه های معتبر دنیا توسط مرحوم دکتر "محمدعلی مجتهدی گیلانی" تأسیس شد و نام آن پیش از انقلاب اسلامی دانشگاه "صنعتی آریامهر" بود.
دکتر "مجتهدی" در آن زمان اظهار داشته بود: می خواهم اثبات کنم در مملکت ما جوانان با استعدادمان در دانشگاه های خوب « آدم حسابی» خواهند شد و این جوانان فاضل و دارای اعتماد بنفس، آنقدر قوی هستند که می توانند احتیاجات مملکت را مرتفع می کنند.
تربیت نیروی انسانی متخصص مورد نیاز صنایع کشور مخصوصاً صنایع سنگین و انجام پژوهش علمی وتکنولوژی در شمار دانشگاه های معتبر جهان به شرحی که در سالنامه های این دانشگاه چاپ شده است هدف از فرمان تاسیس بود.
"مجتهدی" دانشگاه را غیر دولتی اعلام نمود و هزینه های تاسیس آن از محل کمک های افراد و سازمان های دولتی تامین گردید. هزینه های اداره این دانشگاه نیز بعدها از همان محل خصوصاً شرکت ملی نفت و شهریه دریافتی از دانشجویان تامین می شد. در نشریه نخستین سالگرد تأسیس دانشگاه مقدار کمک های اهدایی به دانشگاه با ذکر اسامی و اشخاص اهداء کننده از یک میلیون ریال نوشته شده بود.
در محل فعلی دانشگاه "شریف" فقط یک ساختمان جنوبی آن (اهدایی وزارت آموزش و پرورش) وجود داشت.
وسایل کارگاه وآزمایشگاه ها را نیز "شرکت نفت" خریداری نمود.
اساتید نیز تمام وقت و با حقوق بیش از دو برابر دیگر دانشگاه از بهترین فارغ التحصیلان خارج و اساتید داخل مشغول بکار شدند.
استفاده از نیرو و فکر جوان و تلفیق آن با تجربه علمی و عملی اشخاص کار کشته نه فقط موجب پایه گذاری یک چنین دانشگاه معتبری گردید، بلکه سبب پیدایش یک انقلاب آموزشی در سطح کشور گردید و سیستم های آموزشی و اداری سنتی را تا حدود زیادی تغییر داد.
دانشگاه "صنعتی شریف" از مهرماه سال ۱۳۴۵ با در اختیار داشتن ۵۴ نفر عضو هیأت علمی (۸ نفر دکتری، ۳۸ نفر فوق لیسانس، ۳ نفر لیسانس و ۵ نفر تکنسین)فعالیت آموزشی خودرا با پذیرش ۴۰۷ نفر دانشجوی پذیرفته شده در آزمون ورودی دانشگاه (با حضور ۵۳۲۱ نفر متقاضی) شروع کرد.
دکتر "مجتهدی" در یکی از سخنرانی های خود اظهار داشته بود: خارجی ها به مملکت ما کمک نمی کنند. بلکه، این جوانان فاضل، وطن پرست و با ایمان هستند که مشتاق ممکلت هستند و به کشور کمک می کنند.
اعضاء هیأت علمی دانشگاه "صنعتی شریف" در سالهای آغازین
ردیف جلو، از راست به چپ: دکتر بیژن اعلامی، دکتر محمود نحوی، آقای گریگور ترپوگوسیان، دکتر بهمن مهری، دکتر سیاوش مهنا، دکتر محمدعلی مجتهدی، دکترحسینعلی انواری، دکتر کاظم کرمی، دکتر مارکار گریگوریان، دکتر فرهنگ زند زردتشتی، دکتر حیبت اله خاکزاد. ردیف پشت از راست به چپ: دکتر داود اردبیلی، دکتر رضا تنباکوچی، دکتر محمد یلپانی، دکتر احمد دادگر، دکتر فریدون معطر، دکتر فریدون هژبری، دکتر ابوالقاسم نجفی، آقای فیروز پرتوی، آقای مسعود نراقی، آقای علی اکبر پیمان، آقای حسین نوحدانی.
منبع: بلاگ سان
این پست بلاگ سان را می پسندید؟
(0)
(0)
تازه ترین پستهای مرتبط
نظرات کاربران بلاگ سان در مورد این مطلب