طی یادداشتی مطرح شد؛
فرایند جامعه پذیری در امر پوشش
به گزارش بلاگ سان، دکتری مطالعات زنان طی یادداشتی با عنوان فرایند جامعه پذیری در امر پوشش به مبحث حجاب پرداخت.
به گزارش بلاگ سان به نقل از مهر، زهرا میرزایی، دکتری مطالعات زنان طی یادداشتی در رابطه با حجاب عنوان کرد: منش و هویت ملی و گروهی اعضای هر ملت و گروه، در خلال تربیت و پرورش اعضای آن گروه، بر مبنای معیارها و الگوهای رفتاری و تربیتی شکل می گیرد که این منش و هویت، به خوبی در رفتارها و کنش های افراد مشخص و آشکار است. کارکرد این الگوها، ایجاد نوعی مشابهت و همانندی میان کنش های اعضای جامعه است؛ بگونه ای که افراد نسبت به رفتارهای دیگران احساس آشنایی می کنند. این احساس باعث همبستگی و اتحاد و ارتباط فکری و عملی میان افراد می شود. اجتماعی شدن فرد طی فرایند جامعه پذیری وی به وقوع می پیوندد. جامعه پذیری فرآیندی است که فرد طی آن با ارزش ها، عقاید، هنجارها، رسوم، آداب پذیری و شعائر جامعه خویش آشنا می شود و شیوه های زندگی اجتماعی را فرا می گیرد و بعنوان یک عضو جامعه آمادگی عمل را پیدا می کند. انسان ها در فرایند پذیرش ارزش ها و هنجارها یاد می گیرند که چگونه باید با درونی سازی این هنجارها و ارزش ها، نیازهای زیستی اجتماعی خویش را به روشی قابل قبول برآورده سازند. نظم و ثبات در جامعه، ماحصل درونی سازی و عمل به این ارزش¬ها و دستورات فرهنگی است. جامعه پذیری افراد در امر پوشش، فرآیندی پیچیده و جمعی است که توسط نهادها، سازمان ها، مؤسسات و گروههای متفاوت و متنوعی انجام می گیرد. اما نکته مهم اینست که موفقیت و تدوام این فرایند، در گروی ارتباط تنگاتنگ، با همکاری و هماهنگی میان این سازمان ها و نهادها است؛ ارتباطی که در عین حال، استقلال و هویت هر یک از اینها را باید حفظ نماید. ارتباط نهادی میان نهادها و مؤسسات یک نظام، امری دائمی و همیشگی است که هم در جوامع سنتی وجود داشته و هم در جوامع امروزی و مدرن وجود دارد؛ اما نکته مهم میزان تداخل هر یک از این نهادها در امور و فعالیتهای ذاتی نهادهای دیگر است. به نظر می آید در امر جامعه پذیر کردن فرد پیرامون رعایت هنجارهای پوششی در جامعه که هم مطابق با اصول فرهنگی و بخشی از آموزه های دینی یک ملت است، نهادهای مهمی به صورت خاص دخالت دارند که در این میان میتوان به این موارد اشاره نمود. ابتدا خانواده که مهم ترین نهاد اجتماعی کردن افراد است. سپس مراکز آموزشی مثل مدارس قرار دارند که از راه منابع و کتب و تعاملات اجتماعی دانش آموز لزوم می پذیرد. مورد بعدی وسایل ارتباط جمعی است که به صورت خاص امروزه فضای مجازی بستر ویژه ای برای این فرایند است. بعد از آن گروههای هم سال قرار دارند که در دوره نوجوانی تأثیری ویژه بر فرد دارند. همینطور دولت و نهاد حاکمیت با نوع سیاست های خود بر این امر مؤثر است و در نهایت نهاد مبلغین دینی به علت گره خوردن امر پوشش با مفهوم حجاب و حیا و تقوا بسیار دراین میان حائز اهمیت می باشد. هر یک از نهادها و سازمان های اجتماعی، نقش خاصی در شبکه روابط اجتماعی دارند. هر نهاد و سازمانی بر مبنای نقش خاصی که در شبکه روابط اجتماعی دارد، وظایف و تعهدات ویژه ای هم به عهده دارد که موظف به انجام آنها است؛ مثلا مهم ترین وظیفه نهادهای علمی و آموزشی، در نظام شبکه روابط فرهنگی جامعه، اقناع ذهنی افراد بر مبنای گفتگو و مباحثه برای رسیدن به یک اجماع و تحت تاثیر قراردادن طرف دیگر است. ازاین رو، تمام تلاش نهادهای علمی و آموزشی کشور باید در جهت بحث و گفتگو در زمینه حجاب و روشن نمودن ابعاد آن باشد و این کار نباید توسط نهاد سیاسی با اهداف سیاسی و اقتصادی انجام گیرد، چونکه جامعه پذیری پایدار و قوی در جامعه در زمینه های مختلف مستلزم آن است که هر نهاد و مؤسسه هایی، به وظایف و کارکردهای خاص خود مبادرت ورزیده و از دخالت در حوزه های کارکردی سایر نهادها و مؤسسات، هر چه قدر که به ظاهر ساده و سهل به نظر آید، خودداری کند.
منبع: بلاگ سان
این پست بلاگ سان را می پسندید؟
(0)
(0)
تازه ترین پستهای مرتبط
نظرات کاربران بلاگ سان در مورد این مطلب